ÖZEL KOLEKSİYON MÜZAYEDESİ

1927 Trabzon doğumlu olan sanatçı lise öğrenimine kadar yaşadığı Trabzon'dan, İstanbul'daki Avusturya Lisesi'nde okumak için ayrılmıştır. Daha sonra eğitimine İstanbul Güzel Sanatlar Üniversitesinde devam etmiştir.  Akademideki eğitimi süresinde Bedri Rahminin atölyesinde sonrada Fransa'da eğitim görmüştür.

Figüratif resimler yapan sanatçının eserlerinde anadolu sembolleri sıklıkla izleyicisinin karşısına çıkar. Resimlerinde kuş, ayçiçeği, köylüler ve eşyalara sıklıkla rastlarız.Peker nesnelerin dünya üzerindeki varlığından çok kağıt üzerinde kendi üslübuyla varlığına önem vermiştir. Bu anlayışıyla Türk resminde eksprestyonist üslüp özelliklerini en çok taşıyan sanatçılardan biri olmuştur. 

Onlar Grubunun kurucularındandır

Günümüz ilköğretim düzeyindeki dönemin ilk ve orta öğrenimininin ardından, liseyi Saint Benoit Fransız Lisesi’nde tamamladı. 1958 yılında şimdiki adıyla Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi olan İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümüne uygulamalı yetenek sınavını kazanarak kaydını yaptırdı. Dört yıl boyunca gördüğü sanat eğitimini bölümünün birincisi olarak 1966 yılında tamamladı. Bu dönemde resim eğitiminin yanı sıra tiyatro çalışmalarına da zaman ayırarak; oyunculuğunu geliştirdi ve profesyonel oyunculuğa 1963 yılında Asaf Çiğiltepe’nin yönetimindeki “Arena Tiyatrosu”nda başladı. Aynı yıl kişisel olan ve çoğunluk çalışmarını desen oluşturan ilk sergisini de açtı.

Kazandığı devlet bursu ile resim ve Lithografie ihtisası yapmak üzere gittiği Paris’te Pont des Arts’daki  15 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. performansını geliştirerek ilk heykellerini yaptı. Taş baskı ve yüksek resim dallarında kendisini geliştirerek 1975 yılında yurda döndü. Beş yıl boyunca mezun olduğu akademinin resim bölümünde öğretim görevliliği yaptı. 1980 yılında New York'a gitmek üzere görevinden istifa etti. 1984 yılına kadar kaldığı New York'tan 1985 yılında istanbul’a geri dönerek 2000 yılına kadar kendi adını taşıyan atölyesinde sanat eğitimi dersleri verdi. Bu arada, 1986’da Kalın adlı sanat dergisinin yayımını gerçekleştirdi. 1988’de yirmi beş yıllık birikimini Galeri Nev Sanat Galerisi’nin girişimi ile metni, Nan Freman’a ait kitabı ile birlikte İstanbul’da ilk “Retrospektif” sergisini açtı. 1989’da üstlendiği Uluslararası Plastik Sanatlar Derneği kurucu başkanlığını1992 yılına kadar sürdürdü. 

Yalçın Gökçebağ 1944’de Denizli’de doğdu. Gazi Eğitim Enstitüsü, Resim iş Bölümü’nde öğrenim gördü. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Güzel Sanatlar Bölümü’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. Saf ve şiirsel bir doğa kavramı üzerinde geliştirdiği resimleri, pastoral içerikli kır yaşamının görüntülerini konu alır. Yerel resim beğenisine bağlı kuşağın üyeleri arasında, içtenlik dozu yüksek tutulmuş bir anlayışı temsil etmektedir. Sanat eğitimi almış olmasına rağmen, naif bir ressam olan Yalçın Gökçebağ resimlerinde Anadolu görüntülerini ve yaşantısını, doğayı ve doğa içinde süren yaşamı bir nakış gibi işlemektedir. Yaşamını ve çalışmalarını İstanbul ve Ankara’da sürdürmektedir.

Anadoluya ve halkına büyük bir ilgi duyan sanatçının resimlerinin de odak noktası olmuştur. Anadolu ve Güneydoğu Anadolu ile ilgili yazdığı röportajlarla tanınmış, bu röportajlarını çok sayıda kitapta toplamıştır. Röportaj ve fotoğraflarında olduğu gibi tuvallerinde de Anadolu insanını resmetti. Sık sık keçi ve başı örtülü Anadolu kadınlarını figür olarak kullanmıştır. Anadolu kadınlarını iri gözlü, küçük burun ve küçük ağızlı olarak betimlemiştir. Anadolu yaşamını resimlerinde en iyi yansıtan sanatçılardan biri olmuştur. Akademide Bedri Rahmi Eyüboğlu ve İbrahim Çallı atölyelerinde eğitim almıştır.

Anadoluya ve halkına büyük bir ilgi duyan sanatçının resimlerinin de odak noktası olmuştur. Anadolu ve Güneydoğu Anadolu ile ilgili yazdığı röportajlarla tanınmış, bu röportajlarını çok sayıda kitapta toplamıştır. Röportaj ve fotoğraflarında olduğu gibi tuvallerinde de Anadolu insanını resmetti. Sık sık keçi ve başı örtülü Anadolu kadınlarını figür olarak kullanmıştır. Anadolu kadınlarını iri gözlü, küçük burun ve küçük ağızlı olarak betimlemiştir. Anadolu yaşamını resimlerinde en iyi yansıtan sanatçılardan biri olmuştur. Akademide Bedri Rahmi Eyüboğlu ve İbrahim Çallı atölyelerinde eğitim almıştır.

Anadoluya ve halkına büyük bir ilgi duyan sanatçının resimlerinin de odak noktası olmuştur. Anadolu ve Güneydoğu Anadolu ile ilgili yazdığı röportajlarla tanınmış, bu röportajlarını çok sayıda kitapta toplamıştır. Röportaj ve fotoğraflarında olduğu gibi tuvallerinde de Anadolu insanını resmetti. Sık sık keçi ve başı örtülü Anadolu kadınlarını figür olarak kullanmıştır. Anadolu kadınlarını iri gözlü, küçük burun ve küçük ağızlı olarak betimlemiştir. Anadolu yaşamını resimlerinde en iyi yansıtan sanatçılardan biri olmuştur. Akademide Bedri Rahmi Eyüboğlu ve İbrahim Çallı atölyelerinde eğitim almıştır.

Yalçın Gökçebağ 1944’de Denizli’de doğdu. Gazi Eğitim Enstitüsü, Resim iş Bölümü’nde öğrenim gördü. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Güzel Sanatlar Bölümü’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. Saf ve şiirsel bir doğa kavramı üzerinde geliştirdiği resimleri, pastoral içerikli kır yaşamının görüntülerini konu alır. Yerel resim beğenisine bağlı kuşağın üyeleri arasında, içtenlik dozu yüksek tutulmuş bir anlayışı temsil etmektedir. Sanat eğitimi almış olmasına rağmen, naif bir ressam olan Yalçın Gökçebağ resimlerinde Anadolu görüntülerini ve yaşantısını, doğayı ve doğa içinde süren yaşamı bir nakış gibi işlemektedir. Yaşamını ve çalışmalarını İstanbul ve Ankara’da sürdürmektedir.

NURİ ABAÇ'TAN BİR BAŞYAPIT

Nuri Abaç 1926 yılında İstanbul’da doğdu. 1944 yılında Devlet Güzel Sanatlar Akademisi, Resim Bölümü, Leopold Levy Atölyesi’ne girdi. Bir yıl sonra geçiş yaptığı Mimarlık Bölümü’nden 1950’de mezun oldu. 1961 yılında Ankara’ya yerleşti. Gündelik hayat görüntülerini, Anadolu söylenceleri ve geleneksel sanat formlarımızla ilişkilendiren, nakış-resmi çağrıştıran ve dekoratif nitelikli özgün bir “gerçeküstücü” üslupla karşımıza çıkmıştır. Resmin fonunda mimari formasyonu çağrıştıran bir dokusal yapı geliştiren Abaç, bu alt-yapı üzerinde çok figürlü ve istifleme eğilimli “mizahi bir durumu” sahneleme düşüncesindedir. Daha çok geleneksel Orta Oyunu ve Karagöz’ün sunduğu görsellikle rastladığımız figürasyonu bir tipleme çalışmasıyla kendine mal eden, sıcak ve sempatik sunumlar gerçekleştirmiştir. Abaç’ın mimari yapı anlayışına dayalı resim yaklaşımında geçmişe özlemle eşdeğer, toplumsal eleştiri de içeren ironik göndermeler söz konusudur. 1970’den önceki resimlerinde Anadolu kültürünün efsanevi mitolojik yaratıklarını masalsı ve gerçeküstücü-fantastik bir biçemle resimledi. Daha sonraları yöneldiği Karagöz’ün kişiliğinde ve biçim benzetmesinde tarihi ve güncel konuları, olayları ele aldı. Balıkçıları, simitçileri, pazaryerleri, meyhaneleri, düğünleri, çay bahçeleri gibi yurdun akla gelebilecek özgün tüm ayrıntıları üzerinde yoğunlaştı. Geleneksel anlatım biçimlerinden, kültürel kalıtların biçim dillerinden etkilendi ve yöreselliğin evrensel duyumuna ulaştı. 2008 yılında Ankara’da vefat etti.